Zincirli dere diye Kayseri’nin askeri hapishanesinde zorunlu iskana tabi tutulmuştum. Geliş ve iskan faslımız baya şaşalı idi.

Kompozisyonumuzu hep

Kemal Tahir’in ”Esir Şehrin İnsanları Romanıyla” özdeştirirdim.

Garip bir izdüşümü resmiydi betimlediğim hal bağırtılar çağırtılar hep bir

höykürmenim dayatmanın egemen psikolojisinde yansıtılıyordu. Zaten urbalarımızda bu kabulle tasarlanmıştı.

Siyah ve Haki renk

Resmen savaş esiri muamelesi

görüyorduk

Yat kalk sürün say

falan filan….

Şairin dediği gibi ”Öz yurdunda garip Öz vatanında parya”

uygun adam marş yürüyüş kararı say,

İklim ve atmosfer egemenlerin dayatmasıyla

zemheriydi. Ama boyun eğmiyorduk

İtaat etmiyorduk .Nasıl duruş sergiliyorsak öyle muamele görüyorduk

Dövülüyorduk…

Sövülüyorduk..

Ezilip horlanıyorduk. hiç bir zaman mağduru oynayıp el pençe divan durmuyorduk.

Mağdur değil muhataptık otur deyince oturmuyor, kalk deyince kalkmıyor yat deyince yatmıyordum.

İş iyice çığırından çıkmıştı yatak var ama ne oturabilirsin ne yatabilirsin

niye buyruk bu egemen dayatması böyleydi.

İtiraz ettim boyun eğmedim direndim

Yatak varsa ben yatarım dedim

Dene dediler

Denedim..

Her denememde pestilim çıktı .Coplarla postallarla çiğnendim

Bir kaç on fasıl ben yattım onlar dövdü.

Sonunda egemenlerin apoletlisi Matkap Hakkı

hırsla tüm öfkesini kustu kafam gözüm patlak pestilim çıkmış vaziyette

koğuşa sokuldum.

Hadi yat bakalım tehdidiyle kıçıma tekmeyi bastılar.

Takatsiz dermansız sürünerek ranzaya uzanıp

Tekrar yattım

İnadım galip geldi

Yatmama ses çıkarmadılar. Tabi her türlü bedeli fazlasıyla

ödeyerek bu hakkı kazanmıştım.

Artık karışmıyorlardı ,tabi bu bedel ödenerek kazandığım hak

Bazılarının zoruna gitmeye başladı.

O niye yatıyor itirazı homurtularla farklı mecralara kaydı. Bir gün egemenlerin apoletlisi Matkap Hakkı yanına çağırdı.

Karga tulumba davete mecbur oldum .Bizden etkin yetkin bir abide ordaydı

Başını kaldırmak gözlerini açmak yasaktı. Ben zaten uyumsuzluğu tescilli

bir tutsak olduğum için bu tür muamelelerden muaftım Apoletli Matkap Hakkı yerinden kalktı sert bir eda’yla gürledi

…….İtirazcı efendi bak adamın duruşuna.

Hiç süklüm püklüm bir hali var mı ? Alişan Satılmışın

Biz dövmekten bıktık.

O dayak yemekten bıkmadı

Yani yatma hakkının bedelini ödedi

Onun için yatıyor

Onun için ona yatmak serbest.

Yiyorsa sende dene…

Bedelini öde hakkını al

ense yap yat dedi. Tabi bizim abi iyice çökmüş teslimiyeti her türlü

boyun eğişe döndürmüştü. Geçmiş heybeti kaybolmuş ezik silik bir hale bürünmüştü.

Haa birde kendince tevekkül kabulünde geçmiş muhasebesi pişmanlıkla

Zindan psikolojisi etkileşiminde ekstra yol tutmuştu.

Tarikat intisabında günahım kefaret ezikliğiyle Rabıta züht virt zikir cezbe

velvelesi gariplik pişmanlığıyla öte bir aşkınlığa kapılmıştı

Mehdi bekliyordu !

Herkes günahlarını yani suçlarını itiraf etsin telkiniyle de

Egemenlerin dümeninde

rota tayinine pusulacı yazılmıştı.

Ne kominizim geldi.

Nede Mehdi!

Benim fasıl hep devam etti

Velhasıl hiç boyun eğmedim

İtaate hep gıcıklandım

Hep somurttum dinlenip isyan ettim Allah için çok da bedel ödedim

Sabah akşam hortum cop kalasla dövülüp dana gibi böğürtüldüm

Acıyı hissedip kanıksadıkça en okkalı küfürlerle karşılık

verdim.

O kadar çok dayak yedim ki şimdi ben bile inanmıyorum. Bu fasılları ben mi yaşadım diye çok sorduğum zaman oldu.

Evet bizzat bunları ben yaşadım